Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Vide, quaeso, rectumne sit. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Duo Reges: constructio interrete. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Polycratem Samium felicem appellabant. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Tu quidem reddes;

Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;

Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti. Tu quidem reddes; Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.

An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?
Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.
Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.
Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?

Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo, quod naturae est accommodatum. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.

Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina.
An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?
Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.
Sed fac ista esse non inportuna;

Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non
faciant, incidant in maiorem.

Tum ego: Non mehercule, inquam, soleo temere contra Stoicos,
non quo illis admodum assentiar, sed pudore impedior;

Bork: Ecce aliud simile dissimile.
Bork: Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.

Sin est etiam corpus, ista explanatio naturae nempe hoc effecerit, ut ea, quae ante explanationem tenebamus, relinquamus.